Hoi!
Mijn naam is Lauren en ik ben op het moment dat ik dit schrijf 27 jaar. Ik heb autisme, ADHD, ARFID, depressie, een angststoornis, een geschiedenis van complex trauma, en sinds de herfst van 2019 myalgische encefalomyelitis (ME) met orthostatische intolerantie. Spaar ze allemaal, ofzo. Ik had het ook liever anders gezien.
Ik heb al veel blogs en websites gehad in mijn leven, maar deze is denk ik wel het meest persoonlijk van allemaal. Ik wil hier namelijk mijn ziekteverloop bijhouden en beschrijven hoe het is om chronisch ziek te zijn in combinatie met autisme e.d. Dit alles bij elkaar maakt het een intens complexe situatie — voor mij en mijn omgeving, maar ook voor mijn behandelaren en andere zorgverleners.
Ook zal ik op deze blog over mijn euthanasietraject schrijven. Ik heb me in mei 2022 aangemeld bij het Euthanasie Expertisecentrum (voorheen de Levenseindekliniek) en zit op dit moment in de eerste fase waarin ze mijn dossier gaan beoordelen. Dit traject kan wel jaren duren tot er groen licht is, dus maak je geen zorgen, ik ben niet zomaar ineens weg!
Reacties zijn welkom, maar houd het alsjeblieft respectvol. Je zal mij niet zomaar van mening doen veranderen wat betreft de euthanasie, en ik heb geen behoefte aan ongevraagd advies wat betreft mijn ziekte. Vertrouw er maar op dat ik er alles aan heb gedaan om mezelf te redden, maar dat het leven voor mij helaas niet weggelegd lijkt te zijn.
Lauren
hersenmist 
Lieve Lauren, ik heb net jouw verhaal gelezen en het heeft mij diep geraakt! Ik vind het zo verschikkelijk oneerlijk wat jou is overkomen. Niemand verdient het, maar vooral iemand als jij – jong, lief, slim, vol energie- moet juist van het leven genieten. Ik weet niet wat ik moet zeggen behalve dat ik jou heel sterk en dapper vind en dat ik hoop dat je je wensen nog compleet krijg en nog veel leuke momenten ervaart. Ik wens jou en jouw geliefden heel veel sterkte mee! Grote virtuele knuffel van mij XXX
LikeLike